Join the forum for Designers!
Your expertise is vital to the community. Join us and contribute your knowledge!
Join the Forum NowShare, learn and grow with the best professionals in the industry.
Siatkowanie zawsze było uważane za najbardziej czasochłonne zadanie w fazie wstępnego przetwarzania symulacji, co również jest prawdą. Jednak złożona geometria jest uważana za jedyną przyczynę długiego czasu siatkowania. Zadanie staje się bardziej zniechęcające w przypadku modeli jawnych, w których siatka sześciościenna jest priorytetem, aby uniknąć zapadania się elementów i stabilności modelu podczas rozwiązywania.
Zadanie siatkowania może być również złożone w przypadku prostej geometrii. Jednym z takich scenariuszy jest siatka hybrydowa, w której występuje wiele topologii elementów. Typowymi przykładami są konstrukcje o strukturze plastra miodu i konstrukcje cywilne ze wzmocnieniami. W takich sytuacjach ręczne ustanowienie łączności węzłowej między elementami o różnych topologiach może być bardzo trudne.
Problem ten może być rozwiązany przez Abaqus CAE, ponieważ oferuje on funkcję automatycznego siatkowania hybrydowego. Technika ta wymaga od użytkownika zdefiniowania skór i podłużnic przed zazębieniem. Skórki i podłużnice zapewniają wsparcie dla generowania elementów powłokowych i belkowych, które są łączone w miejscach węzłowych z leżącymi u ich podstaw ciągłymi elementami bryłowymi. Rezultatem jest pojedyncza siatka hybrydowa składająca się z trójwymiarowej macierzy ciągłych elementów bryłowych, dwuwymiarowych powłok dla skóry i jednowymiarowych belek dla wzmocnień.
Na tym blogu pokażemy krok po kroku proces takiego hybrydowego siatkowania w Abaqus CAE
Weźmiemy przykład matrycy blokowej 3D w kolorze zielonym, która ma dwie skórki na górze i na dole w kolorze białym oraz cztery podłużnice na pionowych krawędziach w kolorze czerwonym.
KROK 1: Proszę zdefiniować blok 3D i nadać mu nazwę. Proszę zdefiniować indywidualne właściwości materiału dla matrycy, poszycia i podłużnicy. Jest to konwencjonalna metoda definiowania materiału.
KROK 2: Przejść do modułu właściwości w CAE. Proszę użyć pokazanych narzędzi, aby zdefiniować poszycie z dwoma podporami czołowymi i podłużnicę z czterema podporami krawędziowymi. Po zakończeniu powinny one pojawić się w drzewie historii.
KROK 3: Proszę zdefiniować przekrój bryłowy dla matrycy 3D, przekrój powłoki dla poszycia i przekrój belki dla podłużnicy. Przypisać te przekroje do odpowiednich geometrii za pomocą trzech przypisań przekroju. Proszę odpowiednio użyć parametrów grubości i przekroju belki. W podanym problemie użyłem powłoki o grubości 2 mm i przesunięciu w odpowiednim kierunku oraz okrągłej belki o promieniu 1 mm.
KROK 4: Jest to ważna informacja, którą łatwo przeoczyć. Proszę zdefiniować wektor orientacji belki dla podłużnic, jak pokazano poniżej. Ta funkcja znajduje się w module właściwości. CAE poprosi użytkownika o zdefiniowanie wektora „n1”, który nie powinien pokrywać się z kierunkiem belki. Wektor „n1” jest rzutowany na płaszczyznę normalną do podłużnic i jest przyjmowany jako kierunek głównego maksymalnego momentu powierzchni profilu przekroju.. W tym przypadku globalny Z jest kierunkiem podłużnicy. Globalny X lub globalny Y można przyjąć jako wygodne definicje n1, ponieważ przekrój jest kołowy. Jednak w przypadku przekrojów takich jak kanał C, kanał I lub kanał L, wektor n1 powinien być odpowiednio zdefiniowany, aby prawidłowo zorientować kanał w przestrzeni.
KROK 5: Proszę wyrenderować geometrię, aby upewnić się, że poszycie i podłużnica są prawidłowo zdefiniowane. Proszę przejść do opcji wyświetlania części z rozwijanego menu „Widok” i zaznaczyć opcje idealizacji, jak pokazano.
Jeśli wszystko jest w porządku, model powinien wyglądać jak poniżej:
KROK 6: Model jest teraz gotowy do siatkowania. Jest to trochę pracy przed siatkowaniem, ale teraz użytkownik nie musi martwić się o siatkowanie skóry i podłużnicy indywidualnie oraz łączność węzłową. Wystarczy zazębić matrycę 3D jak zwykle. Odpowiednie siatki dla poszycia i podłużnicy są automatycznie definiowane i łączone z matrycą bloków 3D.
KROK 7: Proszę uruchomić zapytanie o elementy, aby zobaczyć wszystkie topologie elementów. W przypadku tego modelu szczegóły elementu są następujące. Model jest teraz gotowy do dalszych etapów symulacji.
Join the forum for Designers!
Your expertise is vital to the community. Join us and contribute your knowledge!
Join the Forum NowShare, learn and grow with the best professionals in the industry.